آزمانک : ڈگار ءٙ پٙنچ کٙنڈ پِر

ڈاکٹر سالم سید

رو بُرز دیگر ءٙ بیگاہ ءِ کوش لھم لھم ءٙ کشگ ءٙ اٙت دل تاھیر گِران اٙت۔ بشی ھورانی موسم ءِ وھد اٙت نیلیں آزمان ءٙ سیاہ ءُ تہاریں جمبرے ءٙ مانپوشتگ اٙت ہمے سیاہ تہاریں جمبر الکاپءٙ گرندگ ءٙ اٙت۔ انچو گُمان بوت اے سیاہ ءُ تہاریں جمبر مئے ہلک ءِ دیم ءِ کوہانی سرا گوں ترندی ءٙ ھور کنگ ءٙ اِنت۔ اے توپانیں جمبرءِ ٹہیک ءُ ٹاہک ءٙ ہلک ءِ درہیں دہکان چہ وتی گِساں ڈن ءٙ دراتکگ ءُ دیم پہ کوہاں وتی گونڈلیں چم شانک داتگ تاں کہ جمبر ءٙ باریں کوہ ءِکجام بند گِپتگ۔ پرچہ کہ چریشی ءٙ دہکان سر پد بنت کہ کجام کور ھار ءُ ھرگ کنت۔ پدا ہمے کوراں گوں اِشانی ڈگارانی گوز بندوک اٙٙنت آپ تچک ءٙ ہمیشانی ڈگاراں روت۔ ھر کس آپینکی ءِ چِن ءُ لانچ ءٙ اٙت، من ھم ڈن ءٙ ھور ءِ ندارگ ءٙ چارگ ءٙ اِتاں کہ باریں ھورا کوھ ءِ کجام بند گِپتگ۔ منا منی پِت ءٙ مدام گُشتگ ھر وھد ءٙ کہ ھور وڈی ءِ کوہ ءٙ گِیپت گُڑا بِزاں کور آپ کاریت ءُ مئے ڈگار ءٙ روت۔ منا پِت ءٙ گُشتگ گڑا اے ساھت ءٙ زوت سرگر ءُ آپینکی ءٙ برو۔
کوہ چہ ھلک ءٙ نزیک اٙت بلے جمبر ءٙ مئے ھلک ءِ سرا ھور نہ کُت۔ تہاریں اِیروپ ئے اتک ءُ مئے ھلکے شر پتات لہتیں کرگین ءُ کُڈُک اے توپانیں ایروپ ءٙ پروشت ءُ دور دات۔ ہمے ساھت ءٙ بٙلی شدری زار جنان اتک گُشت ئے منی کُڈُٙک ایروپ ءٙ پروشتگ دور دات ءٙ منا ایشی اِینچو گم نہ اِنت بلے منی شپانک ءٙ ھلک ءِ رمگ زُرت ءٙ چارینگ ءٙ بُرتگ۔ باریں رمگ ءِ حال چے بیت جمبر سک گِروک جنئگ ءُ گرندگ ءٙ اِنت۔ من گڑا بٙلٙی شدری ءٙ تسلہ دات گُشت بٙلٙی بے گم بو ھور ءٙ دیم ءِ کوہ گِپتگ شُوانگ ءٙ رمگ زُرتگ ھلک ءِ پُشت ءِ کوچگ ءٙ شُتگ۔ کُوچگ ءٙ را ھور ءٙ نہ گِپتگ شُونگ ءٙ گوں رمگ ءٙ ہچ نہ بیت وت ءٙ دلجم بکن۔ بٙلٙی شٙدری ءٙ منا گُشت اے شپانک سکیں شریں شپانکے ہما اِنت کہ رمگ اِشی ءٙ گون اِنت رمگ زنک ءُ بر کنگ ءٙ اِنت پٙس ہچ نہ گِیجاں کسی کِشار ءٙ مان نہ بنت کسی کشار ءٙ پانڈول نکناں۔
چونہا منی پِت ءٙ من ءٙ مدام ڈگارانی سرا بُرت ءٙ گوں منا گُشتگ ئے ہر وھد ءٙ ڈگارانی بنداں گوں دلجمی ءٙ بچار کہ باز وھد ءٙ مُشک ڈگار ءِ بنداں جناں ٹُنگ کناں۔ چریشی ءٙ ڈگار براں کنڈ ءِ پچ باں پدا باز تاوان رسیت۔ اے ھیل کاری من وتی پِت ءٙ چے باز در بُرتگ پرچہ کہ منی پت یک جوانیں دھکان ئے بوتگ۔ من گڑا مدام ڈگارانی سرا شُتگ ھوں شُومیں مُشک چاراِتگ اں کہ ھونڈ مجن اں ڈگاراں ٹُنگ مکناں دانکہ ڈگار ءِ بند ماسِداں مبراں۔ منی پت ءٙ ھر وھد ءٙ ڈگار آواچک کُتگ اں ڈگارانی بٙند ( اِسپٙنڈ ) سک مھر ءُ مھکم کُتگ اں۔ پٙرش پِر کُتگ اٙنت ئے کہ ھور ہر وڈا بگواریت بلے یک ڈگار مبارت۔
من ھم دیست کہ ھور ءٙ وڈی ءِ کوہ شر گِپتگ۔ من گڑا دھکان اں توار پِر جت کہ ھور ءٙ وڈی ءِ کوہ شری ءٙ گِپتگ کور سک ھار کنت۔ بلے شُما آپینکی ءٙ روئے چے کن اِت ڈگارا ساری ءٙٙ پنچ کنڈا پِر۔ دِھکان اں ھم ماراِت گُشت ئے تو راست گُش ءِ ڈگار ءِ کنڈ پنچ جاگ ءٙ پچاں چو آپینکی نہ بیت۔ دہکاناں بش بش وارت وتی واجکار ءِ سرا سک ھِیشم گِیپتاں کہ واجکارا مرچاں پیرُکی بُن ءُ بیھ ءِ ھچ سُد سما نیست۔ واجکارا وتی مُول ءٙ را مُول کُت نشتگ دراں ڈیھ ءٙ گوں وشیاں لیب ءٙ اِنت ڈگار ءِ پچیں کٙنڈانی سُدا نہ اِنت۔ تھنا بس مارا مدام ھبر دنت کہ شُما ڈگار ءِ جٙلگ ءٙ شر نہ اِت مرچاں ڈگار کِشت ءُ کِشار دیگ ءٙ نہ اِنت۔ دہکاناں گُشت اے ہما ڈگار بوتگ مدام گلہ ءُ سُھرو بوتگ۔ مئے پیرُک ءٙ گوں دل ءِ تب ءٙ جل اِتگ نہ کسے ءِ مال ءُ دلوتاں دپ جتگاں نہ کہ سیاہیں کلاگے ءٙ یک کوٹگے کاڈ کتگ۔ بلے ھیپ سد ھیپ کہ مرچی پیرُکی ڈگار کٙنڈ کٙنڈ ءٙ پچ اِنت۔۔۔۔۔
آ دگہ وھدے اٙت کہ ڈگار میزر ءُ میتاپ اٙت ۔ وشنیتکاں مدام وتی زور چکاستگ مئے ڈگار ءِ گوز پتار داتگ۔ آپ ءِ گردِینگ ءِ کوشست کُتگ ءِ کہ بلے اِیشانی ڈگار ءٙ آپ مہ روت۔ ڈگار ھُشک بہ بیت کِشار مہ دنت۔ بلے وشنیتک وتی ھر وڈیں پندل ءِ سازگ ءٙ بے سوب بوتگاں۔ اِیشی مستریں سوب مئے پیریں کماش بوتگاں کہ مدام وتی پُسگانی بڑ ءُ بار ءِ وتی کوپگاں لڑاِتگ گوں وشنیتکاں چیر ءُ سر بوتگاں۔ چریشی ءٙ دُژمن وتی ھر وڈیں ھُنر ءِ سازگ ءٙ بے سوب بوتگ اٙنت۔ بلے مرچی ڈگار ءِ کنڈ پچاں کابیل ءِ لُنٹ ھُشک ءُ تل تل اٙنت ھر جاھے کہ بند پشت کپتگ روچ پہ روچ نزور تٙران اِنت۔
منا یات اِنت منی پیر زالیں بلُک ءٙ منا یک رندے گشتگ اٙت کہ تئ پیروک ءِ وھد ءٙ ڈگار ءِ بندانی دیم ءِ کِشتگیں بانکلینک انچو پُل ءُ بر بوتگاں بانکلینک پُور ءٙ مردمے ءِ کچ ءُ ماپ ءٙ بوتگاں ۔ بِل پِیروک ءِ وھد ءِ مردمی کچ ءِ بُرزیں بانکلینک اں مرچی ڈگار ءِ وت رودیں کاھ مِران اٙنت باریں باند ءٙ رمگ ءِ حال چے بیت اللہ وت ھیر بکن۔ بیپاراں دیریں پٙسانی کیمت وتی دل ءِ میل ءٙ بستگ کساب گوں تیزیں کارچ اں پہ وڈے بیتاباں کہ مارا مئے کسابی ءِ ونڈ ءُ چانڈ رسیت۔ نازبُنداں وتی لانک بستگ چو بولان ءِ کوہ ءٙ مِک اٙنت گُش ءِ وتی ھپتاد سالی ایں شُد ءٙ پروشاں۔ مُژدواریں پِنڈوکاں وت ءٙ پشت نہ گِپتگ کہ بلکیں ھڈُٙک ءُ چانٹُکے بھر بیت۔ ڈونڈواریں رسترانی ھلک ءِ اٙتراپ ءٙ ھُولگ اِنت۔ دلوتانی واھُنداں آہ ءُ زاری اِنت۔۔۔۔۔

Related Articles

جواب دیں

آپ کا ای میل ایڈریس شائع نہیں کیا جائے گا۔ ضروری خانوں کو * سے نشان زد کیا گیا ہے

Back to top button
Close
Close