(کلمت ھمّل ءِ جنگانی (دوازدَھُمی بھر

سفرنامہ: اسحاق رحیم

ما چاہ وارت دیوان کُت ءُ چہ لیاقت ءِ گور ءَ درکپتیں۔۔۔۔دیم ءَ مارا چَنڈی ءَ روگی اَت اودا مارا وتی سیاد کلمتی گِندگی اَت اَنت۔۔۔اکبر نامیں ورنایے کہ اللہ داد ءَ مارا آئی ءِ نمبر داتگ ات ما گوں ھمے ورنا ءَ رابطہ ءِ تہا اتیں اے ورنا ءَ مارا گوشت شمار بہ رو اِت چَنڈی ءَ مردم منی برات نورخان ءِ بیٹک ءَ شمے ودار ءَ اَنت۔۔۔۔ ما چہ لِنک روڈ ءَ رودراتکی نیمگ ءَ گاڑی ءِ واگ ترّینت اَنت دیم پہ "چَنڈی” ءِ میتگ ءَ شُتیں ۔۔۔اودا نورخان کلمتی ءِ بیٹک ءَ انور نامیں ورنایے گوں دگہ لھتیں مردماں نندوک ات ۔۔۔ما بیٹک ءَ نِشتیں اے میتگ ءِ لوگانی کساس 13 اَت ۔۔۔۔سکّیں کسانیں میتگے اَت ءُ اسکول نیست اَت بلے لِنک روڈ تاں بازار ءَ سر کنگ بیتگ اَت۔

اے میتگ ءِ مردم چہ گوادر ءِ ایم پی اے میر ھمّل ءَ سکّ رازیگ ءُ وشّ اَت انت بزاں چہ وتی لیڈر ءَ ھِچّ زنگ ءُ زلارت اِش نہ کُت اے میتگ ءِ سرکماش میر پِنڈوک بیتگ کہ وتی زمانگ ءَ کلمت ءِ جہمنندیں کلمتی کُٹم ءِ کماش ءُ مستر بیتگ ۔۔۔ما آئی ءِ چُکّ ءُ پسّائندگانی جُست گپت بلے چراھاں کَسّ ادا نیست ات۔۔۔۔ھمے مردم کہ گوں ما دچار کپتگ اتاں چریشاں کَسّے ءَ ھم نہ وتی شُجرہ زانت ءُ نئیکہ نامانی میر ھمّل ءِ شئیر ءُ داستان ئے گون اَتاں اے چہ مرچیگ ءَ پیسر چہ وتی گوست ءَ چَٹ نہ آشنائیں مردم اَت اَنت۔۔۔۔۔میتگ ءِ درستیں مردم نمازی اَتاں بزاں ادا کسے زِگر کنوک نیست اِت مسیتے ھم بَندوک اَت کہ اے مسیت بلوچی زبان ءِ نامداریں کلاسیکل لَچّہ کار مُلّا ابابگر کلمتی ءَ ھما زمانگ ءَ بستگ کہ آ وتی ترّ ءُ تاب ءِ وھد ءَ 1990 ءِ دھک ءَ کلمت ءَ اتکگ بیتگ۔۔۔۔مُلّا ءِ یادگاریں بستگیں مسیت مرچی ھم پیشی رنگ ءَ برابر اَت ءُ مردمانی نماز جاہ اَت۔

انور ءَ مارا چاہ وارینت شپ ءِ دارگ ءِ سلاہ ئے جَت بلے مارا دارگی نہ اَت۔۔۔۔ پدا وتی ھمرائی ءَ یک برے پدا ھُور ءَ بُرت ترّینت ئے ۔۔۔ کلمت ءِ چَنڈی ءِ ھُور چہ گُرّ ءِ سُنٹ ءِ ھُور ءَ کُتُبی نیمگ ءَ کپ ایت۔۔۔ھُور چوناھا یکّین اِنت بلے اِشی ءِ دامن ءَ آبادیں بندن کُتبی ءُ زِِرباری ایر اَنت ھرکس ءَ وتی میتگ ءِ اَندائی ءَ ھُور گون اَنت ءُ روزگار کن اَنت۔۔۔۔چَنڈی والا مردمانی ھُور ءِ سر ءَ مِکّیں بکّار ءُ ماھیگی گودام چہ گُرّ ءِ سُنٹ ءِ بکّاراں شرتر اَتاں۔۔۔۔چہ میتگ ءِ لوگاں ھم درا اَت کہ چَنڈی ءِ مردم چہ گُرّ ءِ سُنٹ ءِ مردماں زَرّی ءُ مالی ھِساب ءَ آباد ءُ وشھال تر اَتاں۔۔۔۔۔۔گُرّ ءِ سُنٹ ءِ مئے دیستگیں ورنا چہ چَنڈی ءِ مردماں سیاسی ھِساب گیش آگہیں مردم اَت انت۔۔۔۔چَنڈی ءِ ھور ءِ ترّ ءُ تاب ءَ پد انور ءَ مارا "ماکولہ” ءَ مردمے ءِ نام دات کہ اگاں شُما "ماکولہ” ءَ رو اِت اودا شِکاری مولابخش شمارا ھمّل ءِ کوھنیں جاہ ءُ ھنکیناں ھوار ھوتیں لَلّا ءِ چات ءَ ھم پیشدار ایت کہ ھمّل وتی شئیر ءِ تہ گوش ایت۔۔۔
بگّ منی گزدان ءَ چَر ایت باگیں
آپ ئے ماں ھوتیں لَلّہی چاتیں

ما کہ چہ کلمت ءَ دراتک ءُ کوسٹل ھائی وے روڈ ءَ اتکیں بھرام ءَ پدا گاڑی ءِ دیم پہ رودراتکی دات ءُ گوشت ئے "ماکولہ” ءَ ھم مرچی رویں اود ءَ میر ھمّل کلمتی ءِ کوھنیں جاہ ءُ ھنکیناں چاریں۔۔۔ ماکولہ چہ کلمت ءَ باز دیر نہ اَت کِساس 20 داں 30 منٹ ءِ راہ ات پمیشکہ ما پہ روگ ءِ دِل نہ جَت۔۔۔چہ ماکولہ ءِ میتگ ءَ کمّیں پیسر مزن روڈ کوسٹل ھائی وے ءِ سرا دُکّانے ھست ات کہ اے دُکّان وژدل ءِ دُکّان اَت ۔۔۔بھرام چہ پیسر ءَ گوں وژدل ءَ آشنا اَت گوں رسگ ءَ بھرام ءَ گاڑی ءِ شیشگ جہل کُت ءُ وژدل ءِ جسُت گپت بلے اے ساھت ءَ وژدل دُکّان ءَ نہ اَت دو کماشیں مردم ھمدا موٹرسائیکلے ءَ سوار بیئگ اَتاں۔۔۔من بھرام ءَ گوشت ھمیشاں توار کن اے مارا شکاری مولابخش ءِ لوگاں ھم شون دئے اَنت ءُ بگندے وت ھم میر ھمّل ءِ بارو ءَ چیزے ءَ سرپد بہ بنت بھرام ءَ ھمے مردم توار جت انت مستریں اُمبر ءِ مردم کہ آئی ءِ اُمبر کساس 60 سال ءَ بُرز اَت نیلّیں لانکیگے سرئے بندوک ات ءُ ریشّ ئے ترْاشتگ ات انت بلے چرائی ءِ دیم ءَ آئی کماشی پدّرا اَت۔۔۔۔ھمے مرد مئے نزیک ءَ اتک سلام ءُ الیک بیت ۔۔۔گوں مرد ءِ گندگ ءِ من ءَ گُمان بوت کہ اے مرد منی دیستگیں مردمے بلے اے وھد ءَ منی زِھن ھِچّ کار ءَ نہ اَت۔۔۔۔ما چہ کماش ءَ شِکاری مولابکش ءِ لوگ ءِ جُست کُت ۔۔۔۔گوشت ئے ماکولہ ءِ کَور ءَ رودراتکی نیمگ ءَ کسانیں میتگے شِکاری ءِ لوگ ھمودا اَنت ۔۔۔۔گوشت ئے ما گوں موٹر سائیکل ءَ ھمودا روگ ءَ اِنت شما مئے رَندی نیمگ ءَ آیان بہ کن اِت۔۔۔۔۔گوں اے مرد ءِ گِندگ ءَ من ھما وھد ءَ وتی زِھن ءَ چُنڈگ ءَ لگّ اِتاں کہ اے مرد من باز دیستگ بلے چوش نہ زانگ اتاں کُج ءَ ءُ کدی دیستگ ۔۔۔۔اچانگ ءَ منی زِھن ءَ اتک کہ اے مرد ءِ نام "سپر” اِنت ءُ من اے مرد باز دیستگ ۔۔۔۔۔اے وھد ءَ سپر گوں موٹرسائیکل ءَ مئے سری نیمگ ءَ روگ اَت ءُ ما آئی ءِ رندی نیم ءَ گون اتیں۔۔۔۔من گوں وتی ھمراھان ھم گوشت کہ من وتی زھن ءِ ھساب ءَ اے مرد ءَ پجّاہ آرگ آں۔۔۔گوں شِکاری ءِ لوگ ءِ رسگ ءَ ما کہ چہ گاڑی ءَ ایر کپتیں من مرد پَکا کُت ۔۔۔۔گوشت ئے ھو من "سپر آں بلے تو کئے ؟”
من ھم وتی نام گپت۔۔۔ من ءَ پجاہ ئے آرت ءُ بگل گیر بیت۔

سپر چوناھا پسّنی ءِ مردم اِنت اُشتر ءُپَس ءِ سوداگِری کنت بلے اے مرد ءِ بارو ءَ مشہور اِنت کہ نگدی کار کمّ کنت ءُ گیشتر وام ءِ کار ءَ کنت پمیشکہ مُدامی وام ءَ گَرّ اِنت ءُ ترّ ایت۔۔۔۔چوش ھم گوش اَنت مرد چہ سوداگِری ءَ نابَلد اِنت مدام "سد ءَ پہ سئے سَد ءَ زیر ایت ءُ جَو پہ مِہلبیں گَندیم” پمیشکہ مرد نہ سُدّر ایت ، مدام وامدار اِنت۔۔۔۔یک زمانگے کہ من ایران ءَ اَتاں ھمودا اُشتر ئے آورت ءُ بہا کُت بے ایرانی پاس ءُ سِجِل ءَ داں تِہران ءَ اُشترئے بُرتگ ءُ بہا کُتگ بلے من کدی اے مرد بدل بئیگ ءَ نہ دیستگ۔۔۔۔باز مردم ھمے ھم مرد ءِ سرا بُھتام جن انت کہ زرّ زوال ءُ دار دستیں مردے پمیشکہ اے مرد ءِ گور ءَ زرّ نہ اوشت ایت۔۔۔گوں ھمک رنگیں مردم ءَ ھم دیوان بیت ءُ ھم رنگ ء جماعت بیت ۔۔۔اے درستیں گَپّ وتی جاگہ ءَ بلے سَپر من ءَ پمیشکہ دوست بیت کہ سکّیں وژدل ءُ آزاد ھیالیں مردمے ۔۔۔۔اِخلاق ئے وشّ اِنت ءُ دپ ئے مُدام پُر کندگ اِنت۔۔۔۔
(روان اِنت)

Related Articles

جواب دیں

آپ کا ای میل ایڈریس شائع نہیں کیا جائے گا۔ ضروری خانوں کو * سے نشان زد کیا گیا ہے

Back to top button
Close
Close