آزمان ءِ دیم ءٙ استال لونجان اٙنت شپ کہ جامگ ءٙ گورا کنت گڑا آزمان سک دلکش بیت دل گُشیت بس استالاں بچار۔ بلے باز وھد گوستگ ات کہ آزمان ءٙ بھار گاہ ھلاس بوتگ ات۔ کھریں ڈکالے ءٙ آزمان وتی آمبازاں زرتگ ات۔ آزمان ءِ دیم ءٙ استالے تُنگ ات۔ زمستان ات زمستانی شپ سک دراج اتنت ءُ روچ کسان اتنت موسم سک سارت ات من کُڈُّک ءِ چُوڈگ ءٙ روتاپ ئے شر کتگ ات کمرزانی بستگ ات روتاپ ءٙ نشتگ اِتاں۔ چیلک ریسگ ءٙ اِتاں کہ اے رندی جوپاگ کئیت وھدے رون بیت گڑا گراماں بنداں۔ پیریں بلُک ءٙ گوندوچ ئے گون اٙت پیش تُک کنٙگ اٙت کہ تگردیں گوپاں کُڈُک ءِ سرءٙ دیاں کہ کُڈُک ھور ءُ ھرگاں مہ ریچیت۔ ھمے وھد ءٙ رُژنائیں استالے ءِ کلوھے گوں لھمیں گوات ءٙ آتک بلے شینک ھم ھست اٙت من ءٙ گوشتگ ات ئے بیا منی ءٙ۔ گوشتگ ات ئے مئے راہ کلکشان انت ھمے مئے کِشک اِنت تچک اِنت ما وتی راہ، دگ ءُ کشک مٹ نہ کتگ ھرکس گندیت ئے۔ اے ھم گوشتگ ات ئے چہ زمین ءِ پُلیں دل ءِ بند ءٙ آپ بیار گوں وتی کھریں تُن ءٙ پروشاں۔ من گوشت استال ءٙ بگوش تو سک دور ءِ من کجا تئی ءٙ سر بوت کناں من ءٙ اولاک ئے نیست کہ من تئی ءٙ بیایاں۔ پدا استال ءِ کلوہ اتک گوشتگ ات ئے کہ وھدے ماہ چہ زمین ءٙ چست بیت دیم پہ آزمان ءٙ آیگ ءٙ بیت گڑا تو ماہ ءٙ سوار بو بیا گوں بلے ماہ ءِ 13 رمس ءٙ شپ ءٙ ماہ ءٙ سوار بُبو ماہ ءٙ بُگش پندول ءٙ مُھر بکن کہ بُرز ءٙ گوات سک زور اِنت پندول مدریت ھمے ٹیکی کہ تئی پندول ءٙ اِنت مہ کپیت بلے گُشتگ ات ئے تو دست ءٙ ماہ ءِ پندول ءٙ راہ مد ءِ۔ من پدا کلوہ دیم دات کہ من وھدے ماہ ءٙ سوار باں ماہ سک بُرز روت من ءٙ سر چر گیپت من ءٙ شانگ کئیت۔ پدا کلوھے دیم داتگ ات گشتگ ات ئے ماہ ءِ سواری سک وش انت تو وھدے ماہ ءٙ کہ سوار بئے ماہ ءِ سر ءٙ گوات لھم لھم ءٙ کشیت ترا شانگ نئیت ترا واب کئیت تو وابینگ بئے ملور بئے ترا سک وش بیت۔
من یک روچے گڑا توکل کُت سرگِپتاں وھدے کہ 13 رمس ءٙ ماہ زمین ءٙ چے چست بِیٙگ ءٙ بیت من سوارے باں رواں گوں۔ من چونہا ہر وھد ءٙ سپر ءِ بندات کنئگ ءٙ ساری گڑا دو روکات نماز نپل ونتگ کہ منی سپر آرزان بہ بیت۔ من چہ ھلک ءٙ رہادگ بوتاں دیست تاں بہتی مسیت ءِ دروازگ ءِ دپ ءٙ اوشتاتگ۔ شوکیں گُدئے گورائے بلے روپگے دست ءٙ اٙت ئے من ءٙ گونک جت گوشت ئے مسیت چِل ءٙ سک لیگار بوتگ من مسیت روپتگ۔ مسیت پچ اِنت تو دو روکات نماز نپل پہ سپر ءِ واستا نوان ءِ کہ تئی سپر وشتر بہ بیت۔ بلے بہتی پریشان ات پیش ءِ بہتی نہ ات بہتی ءِ نازرکیں لُنٹانی سر ءِ بچکند گار اِتاں لُنٹ ھشک اِتاں۔ رو زرد ءٙ رو اِیر کپگ ءٙ اٙت من گُشت من نہ لوٹاں زمین اے وھد ءٙ منی پیشانی ءٙ بہُ چُکیت چیاکہ اے وھد ءٙ سجدہ جائز نہ اِنت۔ من گوشت تو بُگش اے مسیت کہ پچ کُتگ اے ھلک ءِ درہیں مردم بے نماز اٙٙنت اے مسیت ءٙ ایشاں کس ءٙ نماز ءٙ وانگ ءٙ نیشتگ اے مسیت ءِ زنگی ایں کُبل کہ پروشتگ ءُ پچ کُتگ۔ گڑا گوشت ئے یک روچے لہتیں تبلیگی ھلک ءٙ آتکگ پدا ھما اِنت لھتیں مردم مسیت ءٙ روت لہتیں گوں تبلیگی اں ھمراہ بوتگ تبلیگ ءٙ شُت ءٙ گوں تنیگہ نیاتکگاں۔ بہتی وتی کُلّ ءِ نیمگ ءٙ راہ گِپت گوشت ئے نوں منی پسانی آیگ ءِ وھد اِنت من رواں پساں دوشاں۔ ماہ ءِ 13 رمس اٙت من ودار ءٙ اِتاں کہ ماہ چہ زمین ءٙ چِست بیت شپی ماہ ءٙ سوار باں رواں بلے ماہ ءٙ را ماھگر ءٙ گِپت۔
