منءَ دو روچ اَت کہ ملیرءَ یک مِھروانیں سنگتےءِ گورءَ داشتگ اَت ـ
منی دلءَ اَت کہ مرچی ناں باندا اُردو بازارءَ رواں ـ پاؤلوءُ دگہ لھتیں نَبیسّکارانی گداران زوراںءُ پَدءَ دیم پہ کیچءَ رھادگ باں ـ
منی دگہ سنگتے کراچی یونیورسٹی ءَ وانگ ءَ اَت من آئی ءَ را ھم ھال کتگ اَت کہ تو یک روچے دستءَ گیگ کن من ءُ تو راویں اردو بازارءَ منءَ چیزوکے کتاب زیرگی اِنت ـ
سنگتءَ کترھےءَ ساری منءَ ھال داتگ اَت کہ مرچی من دست ھالیک آں تو بیا نیپاءَ ءُ من ھم کایاں گڑا منءُ تو ھور راویں اُردو بازارءَ کتابان زیریں ـ
من ھَمیش اِنت انوںD7 تہءَ پاد ایرکتگ اَت ـ بسءِتہءَنندگءَ جاگھہ نیستگ اَت ـ گیشتر پاسینجردرنجوک اَت اَنت ـ من ھم آتک ءُ بسءِ تہ ءَ اوشتات اَنت ـ
بس راہ کپتگ اَت ءُ کرایھہ گِرءَ را لھتیں کُلاھیں کلدار دستءَ اَت ءُ یک یک ءَ مردماں کرایھہ گِراں ءُ پہ من پیداک اَت ـ
من پہ کرایھانی دَیگءَ دست پہ کَشءِ کیسگءَ بُرت ـ
ابوڑے بابی ــ منی چمّ درآتکاں ـ منی جانءَ دَرھگے زُرت ـ
منی کیسگ ھالیک اَت ـ من گُڑتاں منءَ ھیدے ءَ سَرکُت ـ
اے چوں؟ بھٹوا کُجءَ شت؟ کلام ءَشَر جَت منی کارڈءُ سجھیں ساماں بھٹوا تہءَ اَنت ءُ دگہ ھَپت ھزارءَ گیش منی بھٹواءَ اَت کہ منی کراچیءِ ھَرچ ءُ دَرچ ءُ کتابانی زیرگءِ اِرادگ ءُ اُمیت اَت اَنت ـ من نوں چے بہ کناں؟
من پہ پکا کنگءَ یکبرے پدءَ کیسگ دست موش کُت ـ بلے دست ھالیک ءَ دَرآتک ـ
من جیڑگءَ اَتاں بھٹوکجءَ شُت؟ ـ یکےءَ کَش اِت؟ یا کہ بس ءِ سِرکپگءِ وھداں کپت؟
منی دماگءَ کار یل کتگ اَت من بسءِ تہ ءَ وتی پادانی بُنءَ چاراں کُت ـ بھٹواپکا گاراَت ـ
منی دیم ءَ دراج ریشیں واجکارے اُوشتاتگ اَتءُ منی سُرءُ پُراں نیم چمّی چارگءَ اَت ـ ھمے دماں ءَ منی چمّ آئی ءِ ریشاں کپتاں آئی ءِ ریشانی تہ ءَ ٹال ٹالے اسپیتیں تاکاں وتءَ گوں آدگہ سیاھیں تاکاں پیڈاتگ اَت ـ
منی دلءَ وڑ وڑیں ھیالءُ جُست پیداک اَت ـ
نوں من چے بہ کناں؟ کرایھاں کجءَ چہ بیاراں ؟کتابان چوں بہ زیراں؟ءُ کیچ ءَ چوں برواں؟
کرایھہ گِر منی نزیک ءَ آھاں ءُ توارجناں اَت کرایہ کرایہ ـ نیپا nepaبیست کلدار نیپابیست کلدار ـ
ھمے دماںءَ من دو سئے رندءَ گیش جیڑ اِت کہ ھمے دراج ریشیں مردکءِ کیسگءَ چہ بیست کلدار کَشّاں ءُ کرایھہ گِرءَ را دیاں ـ
آئی ءِ دیم گوں دگہ یکےءَ اَت ءُ بے کمارلھم لَھم ءَ گپ اَت ـ
من دل جَنَگ اَتاں آ بزگ سماءَ نہ اَت کہ منی پُشتءَ اُوشتاتگیں مردم منی کِیسگءِ جَنَگءِ سرءَ اِنت ـ
نیپا بیست نیپابیست ـ کرایہ کرایہ ـ
کرایھہ گِرءِ توار یک پیمءَ منی گوشان چِینڈوک پاچگءَ اَت ـ
من جیڑاں ءُ ھیراں اَتاں ـ
من چم بند کُتاں ءُ دلءَ را سِنگے پِردات دست لھم لھمءَ آئی ءِ کیسگءَ راہ دیاں کُت ـ
مردکءِ کیسگ اَنچش جُھل ءُ تَنکّ اَت کہ من وترا کَش کناں ءُ داں آئی ءِ بھٹواءَ سربوتاں ـ
منی دستءَ گوں بھٹواءَ ڈیک وارت ـ من بھٹوا دوئیں لنکوکانی شم ءَ گِپت ءُ وش وشءَ کَشّاں کُت ـ
آ بزگ چہ کیسگءَ بے سمااَت ـ
من بھٹوا کَشّ اِت ءُ گُشاد گُشادءَ وتی کیسگءَ کُت ھمے دماں ءَکرایھہ گِر ھم آتک ءُ سربوت ـ
من بھٹوا کیسگءَ چہ در نہ کُتءُ دوزکائی بھٹواءَ چہ بیست کلدار کَشّ اِت ءُ کرایھہ گِرءَ را دات ـ
بس رواں ءُ اوشتاں اَت نوکیں مردم سرکپاں ءُ کوھنیں ایرکپاں اَت اَنت بلے من ءُ ھمادراج ریشیں مردک انگت ھَمسپر اَتیں ءُ رواں اَتیں ـ من جیڑاں اَتاں کہ واجکارءِ بھٹواءَ چوں ءُکدی
واتربہ کناں؟
بس ھارن جناں ءُکم کم ءَ رواں اَت ـ کرایھہ گِرنوکیں مردماں کرایھہ گِراں اَت ـ
من ھمے گپ ھیالءَ داشتگ اَت کہ وتی منزلءَ سربوگءَ پیسرمن دراج ریشیں مُلاءِ بھٹوا واتردیاں چے ءَ کہ بلکیں بزگءِ کارڈءُ چیزءِ ماں اَنت ـ
منی بھٹوا گار اِنت پریشانیءَ من بس اَنت مُلابزگ ءُ پریشان مہ بیت ـ
نیم ساھتءَ پد نیپا ھم رَستگ اَت ـ
من بسءِ ایرکپگءَ ساری کمیں جیڑ اِت کہ بھٹوا ءَ مُلا ءِ کیسگءَ دیاں ـ بلے ھمے دماںءَ سک رَش ءُ کَش بوت لھتیں مردم ایرکپگءَ اَت ءُ دگہ لھتیں دِکہ دیاں ءُ سرکپاں اَت اَنت منءَ واربوگءَ نہ اَت کہ مُلاءِ بھٹواءَ کیسگءَ بدیاں ـ
بس نیپاءِ ودار جاہ ءَ سراَت من ایرکپاں ءُ مُلاءَ چاراں اَتاں ـ من انگت جیڑگءَ اَتاں کہ مُلا ایرکپیت ءُ من بھٹواءَآئیءِ دستءَ دیاں ءُ گُشاں کہ تئ بھٹوا کپتگءُ من چتگ ـ
گیشترمساپرایرکپت اَنت بلے مُلا گندگ بوگءَ نہ اَت ـ
سنگت نیپاءِ پُل ءِ چیرءَ کبینے ءِ کشءَ منی ودارءَ اَت من بسءَ ایرکپتگ ءُ دیم پہ سنگتءَ رھادگ اَتاں ـ
سلام ءُ دعاءَ پد ـ یااار منی بھٹوا شُت ـ
نہ کنے؟اڑے چوں؟
جُستءَ مہ کن ـ
گڑا؟
گڑا چے من دگہ بزگے ءِ کیسگ جَت ـ
اڑے باریں توچونیں بزگےءِ کیسگ جَت؟
ھمے دماںءَ منی دست کیسگءِ تہ ءَ اَت من لوٹ اِت کہ مُلاءِ بھٹواءَ چاراں باریں چنچوکلدارءِ ماں؟
سنگت دم پہ ساھت جُستءَ اَت تئ بھٹوا پکا شُت ھاں؟چنچوکلدار ءِ ماں بوتگ؟
ھَو منی کیسگ زالمےءَ جَت ـ ھپت ھزار کلدارگوں کارڈاں شُت ـ
من وتی کیسگءِ بھٹوا کَشتگ اَت ـ
اِئے ئے ــــ یکبرے پدءَ من وانگ وانگ ءُ ھیراں اَتاں ـ سنگت ءِ چمّ منءَ سک اَتاں ـ
اے ساھتءَ منءَ وتی جندے بھٹوا دستءَ اَت ءُ من پہ بے باوری آئی ءَ پَٹگ ءُ چارگءَ اَتاں ـ