آزمانک : مستیں لِیڑو

بلاھیں ڈُکال ئے سِدگ ءٙ رند مئے ھلک ءِ کُوچگ سک چراگ بُوت۔ مردم دُرا چہ گل ءٙ شِینزارگ ءٙ اٙتنت۔ کہ مئے پس نوں پزور بنت زنک ءُ بر کن اٙنت۔ شیر ءُ شیلانچ بیت۔ پنیر ءُ سرُشگ بیت۔ ڈوڈوکانی منتگ ءِ وشیں توار بیت۔ زِک چہ ماھگی روگِن ءٙ پُر بنت۔ باھڑ ءٙ ھلک ءِ رمگ ھروچ کُوچگ ءٙ چارینگ ءٙ بُرت۔ چہ چرگجاہ ءِ برکت ءٙ گڑا رمگ پزور بُوان ءُ ودان اٙت۔ تُوشترانی وشیں توار بے کرار ایں زِرداں تاھیر دیان اٙتنت۔ نکن ءِ بزاں لھتیں مستیں ھُشتر کُوچگ ءٙ مان کپتگ۔ گُڑا یک روچے باھڑ رمگ ءٙ کُوچگ ءٙ چارینگ ءٙ بیت۔ تاں باھڑ گِندیت لھتیں ھشتر سک دِریپگ ءٙ اِنت۔ ھچ ھُشتر کید ءُ اِشکیل نہ اِنت دُرا پاد پچاں۔ ھُشتر دریکاں دور کاینت باھڑ سرا اُروش کن انت۔ بے چارگیں باھڑ ءٙ مستیں لِیڑو سک ور اٙنت۔ باھڑ دگہ وا مُرتگ اٙت بلے باھڑ کسمت ءٙ تراپی جمبرے اناگت ءٙ سک ھور کنت بلاہ بلاھیں ترونگل کپیت ھشتر گڑا تراز کن انت۔ باھڑ اناگتی رکھیت۔ ھمینچو بوتگ بس باھڑ ءِ جند نہ مُرتگ۔
باھڑ ءِ لوگ منی لوگ ءٙ چےکمے دور اٙت۔ منا گڑا شپ ءٙ حال رست کہ باھڑ ءٙ مرچی ھشتراں سک وارتگ۔ کلنڈوکیں پرپٹ ئے منا ھست اٙت برے پہ دِکہ ءُ برے پہ کِک چالو بوت۔ من گُڑا پرپٹ ءٙ جت کِکے شُت اوں باھڑ ءِ حال ءِ گِرگ ءٙ۔ تاں دیست باھڑ ءِ سر باھڑ ءِ پِیریں مات ءِ کُٹ اِنت ءُ باھڑ بے کساس کاڈ اِنت ٹپ ءُ ٹونٹ اِنت ھون چکُر چکُرا چہ باھڑ ءِ جان ءٙ رِچگ ءٙ اِنت۔ تبیب ءُ چُشیں ڈاکٹرے نیست اٙت کہ باھڑ ءِ ٹپ ءُ ٹوراں دوا ءُ درمان بہ کنت۔ باھڑ ءِ پیر زالیں بلُک ءٙ بس بلوچی دارو ءُ درمان کُت۔ گڑا باھڑ ءٙ کمے ساہ مان کپت۔ دم بُرزا ءُ بال ءٙ شُت آتک۔ چہ باھڑ ءِ جیڑہ ءٙ رند ھرکس ترس ءٙ گار اٙت۔ کس توکل کنئگ ءٙ نہ اٙت کہ رمگ ءٙ بُزوراِیت کُوچگ ءٙ چارینگ ءٙ بہ بارت۔ چیا کہ کُوچگ نوں سک نامدار بوت کہ ادا لھتیں ھُشتر ھست سکیں وروک اٙنت۔ ھمے جنجال ءِ گِیش ءُ گیوار کنئگ ءِ واست ءٙ یک روچے پسانی واھُمند دُرا باھڑ ءِ لوگ ءٙ یکجاہ بوت اٙنت۔ لھتیناں گُشت بیائے مست ایں ھُشتراں کُشاں۔ چو وا ھُشتر مارا وراٙنت کُوچگ ءٙ پس ءِ چارینگ ءٙ نیلا اٙنت۔ ما لھتیں مردم ءٙ ھُشترانی کُشگ نہ منِت چیا ھُشتر ءُ پس دُرا یکیں ھلک ءِ تاں۔ گُڑا ما گُشت ھشترانی واھُمنداں لوٹائیناں گُشن اِش کئہ وتی ھشتراں چو یل مکن اِت کہ روچے ھلک ءِ یک مردمے ءٙ بورنت ءُ بُکشاں۔ نہ بوت ما وتی دوئیں دانک اں ھُشترانی واھُمنداں تاں سر بکناں۔ بزاں دیوان ءِ توک ءٙ لھتیں چُکاں ھُشترانی کُشگ ءِ گپ اِش کُت ابید جُست پُرس ءٙ ابید سوج ءُ سرا توپنگ ءِ زُرت شتاں لھتیں ھُشتر ءِ جت ءُ کُشت۔ کُشتگ ایں ھُشترانی رھت ءِ ھم گوں وت آورتگ ءِ گوں۔
لھتیں مردماں اے کار ساڈات ءُ گٙیشتر مردماں سک اِیر جت باز دلپدردی ءِ درشان کُت۔ ھُشترانی واھُمند سک ھِیشم گِپت اں۔ وتی ھُشترانی بیر ءِ گِرگ ءِ جار جت اِش۔ باز ءٙ وتی ھُشرانی کُشگ ءِ بدل ءٙ ھلک ءِ رمگ ءِ توک ءٙ لھتیں پاچِن ءُ تُوشتر گِچین کُت کُشت۔ ھلک ءِ مردمانی دل ءِ توک ءٙ بے اِیمنی بنا بوت۔ تیوگیں ھلک تُرسے ءِ آماچ بوت۔ مھر ءُ دوستی ءِ جورُک ءِ بام ءٙ دات۔ کِینگ ءُ کست ءِ جمبر ءٙ سرجمیں ھلک ساھیل کُت۔ مدام نپت شل اِت ءُ ھار بوت۔ لھتیں مردماں کُپ اِت ءُ نُرُنڈ اِت۔ وتی کسانُکیں زھگ سک مِیڈ اِتاں گوں کئہ شُمارا کئے گُشتگ ابید جُست ءُ پُرس ءٙ بُر وِت چُشیں کھریں آسے روک بہ کن اِت کہ آس پدا ھچ تُسگ مزانت۔ لھتیں دانائیں کماش ءٙ کوشست کُت کہ اے آس ءٙ توساں۔ چیا کہ آس جند ءِ ھلک ءٙ جمبور اِنت۔ اے بزگیں کماشان ءٙ کس ءٙ کِمار نہ کُت۔ مئے دوئیں دانک اں ناں ھم گوات ءٙ بُرت۔ جاور کہ گِشتر نگیگ بوان بوتاں گُڑا بازینے ءٙ لڑگ ءِ چِن ءُ لانچ کُت۔ لھتیں پہ وشی ءُ لھتیں پہ نہ دلکشی شُت ءُ جِت ءٙ جتائیں ھلک ءُ شھراں جاہ مِنند بوتاں۔ اٙبیتکی ئے ھلک ءِ دمکاں تالان بوت۔ بس ھلک ویران بوت۔ مُرگانی پیسکگ ءِ توار گار بوتاں۔ چِرتانی چِرت چِرت کنئگ ءِ ھم توار شُت۔
جِتا جِتائیں ھلک ءُ شھراں رپتگیں بازیں مردماں کار ءُ کِسِسب رست باز آپ ءُ لاپ بوت۔ بازینے لنگڑ ءُ لاش بوت۔ بازینے وتی آستونک ءِ چنئگ ءُ لانچگ ءٙ دست ءِ تُک جنئگ ءُ تچگ ءٙ سک پدرد بوت۔ کہ ما وتی ھلک چیا یل ءٙ کُت ءُ تتک اں۔ آنگ ءٙ ھلک ءٙ بوتیناں شرتِر اٙت بلکیں یکے مئے سرءُ سوجاں راہ ءٙ آتک ءُ جمبور اِیں آس ءٙ را گِیشتر دارے پِر نہ کُت۔ ھُشترانی ءُ پسانی واھُمندانی میان ءٙ بلکیں وت مہ وتی کُشت ءُ ھون ءِ جیڑہ گِیش ءُ گیوار کنئگ ءِ امیت ءِ چِراگ روک بوت۔ مارا بژن بیت کہ یکیں ھلک ءِ مردمانی توک ءٙ چُشیں جنجالے ودی بوت۔ دریگت اے نہ وشیں جنجال ودی مہ بوتیں۔ مئے وس ءُ واک ءٙ کہ ھرچی بیت ما وتی کوشست ءٙ برجاہ کن ایں کہ ھلک آباد بہ بیت۔ تہاریں دمک ءُ دراں وشی پدا لیب بہ کنت۔ مِھر ءُ دوستی ءِ درچک پدا روتک بہ جنت سبز بہ بیت بر بکن۔ کینئگ ءُ کست ءِ جمبر بُو بُر اِیت۔ ھرکس وتی پساں کُوچگ ءٙ چارینگ ءٙ بُرت بکن۔ مستیں لِیڑوانی مستی ھلاس بہ بیت۔ لِیڑو ءُ پس درُست چہ یکیں آمبار ءٙ کدیم ءُ دان بوراں۔ چراگجاہ ءِ یک بہ بیت۔ پدا کُوچگ ءٙ یکیں ھودا آپ بور اٙنت۔